Wprowadzenie do zaworu kulowego

Zawór kulowy to rodzaj zaworu, w którym wykorzystuje się wydrążony, kulisty korpus (kulę) do kontrolowania przepływu. Kulę można obracać (ręcznie lub za pomocą siłownika), aby zmienić przepływ płynu.

Zawory kulowe znajdują zastosowanie w wielu zastosowaniach, m.in. w instalacjach wodociągowych i gazowych, a także w procesach przemysłowych. Oferują kilka zalet w porównaniu z innymi typami zaworów, takimi jak niski opór przepływu, gdy zawór jest całkowicie otwarty i stosunkowo mały rozmiar w stosunku do obsługiwanego natężenia przepływu.

Charakterystyczną cechą zaworu kulowego jest zastosowanie kuli do kontrolowania przepływu płynu. Kula ma wywiercony otwór (lub otwory), dzięki czemu gdy kula jest wyrównana z otworami wlotowymi i wylotowymi zaworu, płyn może przepływać bezpośrednio przez zawór. Kiedy kulka zostanie obrócona o 90 stopni, blokuje przepływ płynu.

Zawory kulowe są dostępne w różnych rozmiarach, od bardzo małych (takich jak te stosowane w urządzeniach medycznych lub sprzęcie laboratoryjnym) po duże rozmiary, odpowiednie do stosowania w procesach przemysłowych, takich jak wytwarzanie energii. Można je stosować z szeroką gamą płynów, w tym gazami, cieczami, zawiesinami i proszkami.

Zawory kulowe mogą być obsługiwane ręcznie, ale często są zautomatyzowane, szczególnie w przypadku większych rozmiarów. Zautomatyzowane zawory mogą być zasilane energią elektryczną, pneumatyką, hydrauliką lub w inny sposób.

Zawór kulowy został wynaleziony w 1885 roku przez Williama D. Banninga. Jest nadal szeroko stosowany, chociaż w wielu nowoczesnych zastosowaniach wykorzystuje się obecnie bardziej zaawansowane typy zaworów, takie jak zasuwy, zawory kulowe i przepustnice. Mimo to zawory kulowe są nadal powszechnie stosowane w niektórych zastosowaniach, w których ich właściwości są korzystne.